In dit derde Slurpboek Ik slurp dus ik ben beschrijft Ilja Gort hoe je, niet alleen wijn, maar ook het leven zelf kunt opslurpen en hoe je daarmee gelukkig kunt worden. Naast praktijklessen in wijn drinken en wijn kopen, geeft hij ook les in kijken. Want Gort is een minutieus observator. In zijn geestige verhalen betrapt hij het bijzondere in het gewone. Zoals het Franse dagelijkse leven waar de jaren vijftig nog volop doorheen schijnen en natuurlijk de belevenissen op zijn wijnchâteau.
Met de oogst 2011, door een zangkoor van Nederlandse druivenplukkers dat zichzelf en de druiven gelukkig zingt en een instortende kasteelmuur. Zijn hilarische beschrijvingen van restaurants die de twee uitersten van de culinaire evolutie vertegenwoordigen (van twijfelachtige routiers tot driesterrenpaleizen) zijn inmiddels beroemd.